Ons
2e huisje op de heuvel!
Wij
waren er al vanaf vorig jaar juni mee bezig en in januari van dit jaar is alles rond
gekomen. We hebben het huis van de buren erbij gekocht. Het huis waar János en
Erszi met hun gezin altijd gewoond hebben. János overleed in april 2012 en
in mijn blog van mei 2012 vertelde ik al
over János. Meteen na zijn overlijden is zijn vrouw teruggegaan naar haar
geboortestreek. János is daar ook begraven. En toen stond het huis dus leeg.
Mario en ik hadden er al wel eens over gefantaseerd, wat zou het toch fijn zijn
als we dat huis er eens bij konden kopen.....
Maar de vraagprijs was veel te hoog vonden wij. Het huis stond al 2 jaar
te koop bij de makelaar, maar zoals zoveel huizen werd het huis niet van
eigenaar verwisseld. Tot die dag dat hun dochter op Facebook tegen mij begon te
praten. Of wij misschien iemand wisten die nog op zoek waren naar een huis in
Hongarije. Of wilden wij het zelf niet kopen? Nou is die vraag de afgelopen
jaren al wel vaker aan ons gesteld, en net zo vaak zeiden wij nee. Maar nu
niet. Dit was anders. Dit was het huis van de buren. En dat kun je maar èèn
keer kopen, zegt men altijd. Buiten dat, leek het ons wel erg gaaf om er nog
een huis bij te hebben. Dus ik zei tegen Mario: de dochter van János vraagt of
wij hun huis niet willen kopen. Mario komt uit zijn kamertje en kijkt mij
verbaasd aan. Voor hoeveel, vraagt hij. Dus ik in mijn beste Hongaars weer
tegen haar: Mennyibe kerül? Mario roept er nog achteraan, als ze dit bedrag
zegt, dan is het verkocht. En jawel, na een paar minuten zegt ze exact het
bedrag wat Mario zei. Net of ze hem gehoord heeft, haha. Maar dan word het
stil, en blijft het stil. Jahee wat is dat nou, ons eerst lekker maken en dan niks
meer laten horen. Ik besluit onze Hongaarse juf in te schakelen. Want ons
Hongaars is nog niet toereikend genoeg om over dit soort belangrijke zaken te
onderhandelen. En zei schakelt haar zus weer in die in Györ woont en veel
verstand van huizen kopen en verkopen heeft. En dan vooral van moeilijke
gevallen. Want het blijkt al snel dat het genoemde bedrag veel te laag is. Er
zijn meerdere erfgenamen en die zijn het er niet mee eens. Er komt heel veel
bij kijken om deze koop rond te krijgen. Over de prijs zijn we het snel eens,
het is dan wel wat meer dan in eerste instantie gezegd werd, maar het is nog
steeds een goeie prijs voor ons en ook voor hun. Maar omdat het huis nog op
naam van de overledene staat en er nog allerlei papieren moeten worden aangevraagd,
van het kadaster enzo, duurt het al met al een half jaar voordat alles in
kannen en kruiken is. Dit huis viel onder de categorie heel moeilijke gevallen,
en we zouden het dan ook nooit zonder de hulp van Gizella en Andrea gekocht
kunnen hebben! Toen wij afgelopen januari naar Hongarije vertrokken wisten we
nog steeds niet zeker of alles wel door zou kunnen gaan. Alle zeilen werden
bijgezet om te zorgen dat wij in die week dat wij daar waren naar de advocaat
konden de papieren te tekenen. Maar helaas toen wij onze telefoons in het
vliegtuig uit zetten, was er nog steeds geen berichtje gekomen van Andrea. We
waren een beetje teleurgesteld, maar och we gingen er hoe dan ook een fijne
week van maken met onze kinderen. Toen we in Budapest de telefoons weer inschakelden,
was daar dan het verlossende berichtje: it giet oan! Jippiieeee helemaal blij
waren we! Op donderdag zijn we dan ook afgereisd naar Györ en hebben daar, ik
weet niet hoeveel papieren ondertekend. En nu zijn we dan in het gelukkige
bezit van nóg een huisje op de heuvel. En we hebben er een hectare grond bij.
Het huis heeft 2 grote kamers, 2 kleinere kamers, een toilet, een
keuken, een badkamer en een kamra.
Plus nog een grote zolder, waar naar goed
Hongaars gebruik niks mee gedaan wordt....en er is ook een wijnkelder in de
tuin, maar we weten niet in welke staat die is, want die logt nog vol met afval
en rommel.
De
bedoeling is dat we eerst het gastenverblijf verder afmaken en dan gaan we
overhuizen naar het nieuwe huis. Dan kunnen we bij het andere huis los gaan,
want dat moet eerst een nieuw dak op. Eerst was het bedoeling dat we dan zolang
in het gastenverblijf gingen wonen, maar hè nu wijken we toch uit naar het
grote nieuwe huis. We hebben al wat gewerkt in het nieuwe huis. Al veel
opgeruimd en de oude keuken is er al uit. We zijn zelfs al bezig met het
plaatsen van een nieuwe keuken. Dit huis krijgt een best wel moderne keuken,
nouja het is maar wat je modern noemt.... Er zit iig veel apparatuur in. Een
vaatwasser, koelkast, diepvries, een oven, een combioven en een keramische
kookplaat. Het probleem is dat we nog niet weten of we wel genoeg stroom hebben
om alles te kunnen gebruiken..... Maar och dat zien we wel, komt allemaal goed!
We willen wel het karakter van het huis behouden, want dat is toch waar we
verliefd op zijn geworden. En je moet ook geen westers huis in Hongarije
willen, vinden wij dan.... Dat hebben we al een eentje in Nederland.
Op deze foto kun je de 2 huizen mooi naast elkaar zien.
Er
is echter èèn probleempje waar we maar niet uitkomen, hoe noem je al die huizen
en gebouwen/tjes? In het begin zeiden we, ons huis en János' huis. Maar dat kan
natuurlijk niet meer. We zeggen nu, het eerste huis en het nieuwe huis. Dat kun
je ook niet blijven zeggen, want het huis blijft niet nieuw. En ik vind het ook
niet klinken. Ik had al bedacht, het zomerhuis en het winterhuis. Dit omdat het
nieuwe huis groter is en we daar in de winter dus beter uit de voeten kunnen.
En omdat het eerste huis een mooiere ligging heeft waardoor je in de zomer fijner buiten kunt zitten. Ook had ik
het idee van een Kékház en een Zöldház. Een blauw en een groen huis. Dat is pas
gemakkelijk, 2 verschillende kleuren. Maar omdat we er toch één geheel van
willen maken, gaan we de huizen plus de bijgebouwen in dezelfde kleuren
schilderen. Blijft nog de optie van jouw
huis en mij huis, net als met de auto's. Maar dat vind ik zo ongezellig, net of
we niet samen willen wonen. En geloof me, ik ga deze droom echt niet alleen
aan, nee hoor dit is een project van ons samen. Ja en nu weten we het dus niet
meer, als iemand een goed idee heeft hoor ik het graag!
Groetjes,
Marti
Wat leuk!!! Heel hartelijk gefeliciteerd.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd. Ik wist het al. We komen zeker weer eens buurten/kijken.
BeantwoordenVerwijderenHet is een superleuk huis erbij en dan al die 'schatten' die er liggen,geweldig.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het in het 'echt' gezien en het is zeer de moeite waard, maar buiten dat, al was het maar dat er geen andere mensen bij je naast komen wonen die niet leuk zijn,nu heb je lekker je privacy, net alsdat wij ook meteen de eerste dag al(toen nog voor de grap) zeiden: het huis van de buurvrouw kopen we er gewoon ook bij.Niet wetende dat het al een half jaar later zo ver zou zijn,haha. Heel veel plezier ermee,dat gaat vast lukken.