zaterdag 20 februari 2010

Rolluiken en traliedeuren


Nog een aantal weken en dan gaan we weer! Magyarország  we komen er aan…. We verheugen er ons  op, om weer aan het werk te gaan. Om de deuren en ramen open te gooien en de lentelucht naar binnen te laten. De winter moet uit het huis! Daarom gaan we nu ook pas in april en niet in maart. Vorig jaar waren we er in maart en toen was het nog erg koud. En dan kunnen we niet zoveel doen daar.  Vandaar dat we nu een maand later gaan. Natuurlijk hopen wij dat het dan al lekker weer is zodat we los kunnen.  We gaan dan het toiletgebouw afmaken en aan het gastenverblijf beginnen.
Maar wat we ook zeker moeten doen is het ophangen van de rolluiken. Want nu zitten er aan de voorkant Hongaarse rolluiken en dat zijn van die plastic gevallen. De geleiders waar ze in lopen zijn van ijzer en helemaal verroest. Dus het open en dicht doen van die rolluiken is bijna niet te doen. Je trekt je een ongeluk… en als de plastic lamellen dan door de roestige geleiders knarsen dan gaan je haren recht overeind staan. De vensterbank ligt dan vol met roestschilfers. Ik dacht eerst dat het poep was van en of ander eng beestje. Maar dat bleek dan weer mee te vallen.





Nu hebben we vorig jaar in juli al rolluiken meegenomen, maar we zijn er nog nooit aan toe gekomen om ze op te hangen. Dus dat moet eerst maar eens gebeuren. Want in de zomer is het heel fijn als je de ramen lekker helemaal open kunt laten staan en de rolluiken zorgen er dan voor dat er geen  beestjes of andere ongewenste gasten naar binnen kunnen… Maar die ongewenste gasten kunnen ook door de deuren naar binnen komen. Kijk en als wij er zijn ben ik daar niet zo bang voor, maar als wij er niet zijn, is het toch een ander verhaal… En ook al is er nu niet veel te halen, het is toch balen als je daar komt en je huis blijkt te zijn leeggeroofd! En het gebeurt echt overal! In ons zo rustige en vredige Torvaj is en het najaar nog in gebroken in een huis van een Hongaar. Alles was weg, heel het huis was leeg! En dan ook echt leeg, klinken van de deuren, stopcontacten uit de muur gerukt. Het lijkt echt verschrikkelijk voor die mensen. Die hebben het toch al niet zo breed en als alles dan ook nog eens gejat wordt. En de meeste Hongaren hebben niet het geld om dan meteen weer alles aan te schaffen….
En aangezien ons huisje steeds voller wordt en er steeds meer spullen in te komen staan, is het voor de dieven ook aantrekkelijker om ook bij ons een te gaan ‘winkelen’. Daarom hebben we besloten dat we voor de buitendeuren traliedeuren gaan plaatsen. En dat heeft nogal wat voeten in de aarde. Want hoe moeten ze er uit zien, wie gaat ze maken en hoe komen ze bij ons huisje op de heuvel?? Ik heb al wat rondgekeken op internet om ideeën op te doen. Want ik wil ze natuurlijk zelf ontwerpen. Ze moeten functioneel zijn, dus eventuele boeven zien te weren. Maar ik wil niet gewoon rechte tralies, ik zit niet in de gevangenis! Dus het moet er ook goed uitzien. En dat valt nog niet mee.. Hier in Nederland zie je bijna geen traliedeuren, dus hier kan ik geen inspiratie op doen.





Nu ben ik al sinds de jaren 80 een groot fan van de Australische soap Neighbours, en in Australië zijn traliedeuren heel gewoon en zie je ze bijna bij elk huis. Dus sinds een half jaar zit ik heel goed op te letten als ik naar Neighbours zit te kijken, of ik geen mooie traliedeuren voorbij zie komen. En ik heb er al veeeel gezien! Van rechte strakke modellen tot deuren vol met roosjes en hartjes…. Ik wil iets wat daar tussenin zit. Niet te veel tierelantijntjes maar ook niet te strak. Het moet zo zijn dat als de deuren openstaan als wij er zijn, dat het dan niet opvalt dat je die deuren hebt… moeilijk hè? Snappen jullie het nog? Mooi doch functioneel. Zacht uiterlijk, harde kern. Deuren waarvan de boeven denken: “hee wat een leuk huisje daar op de heuvel, daar zullen vast ook wel leuke spulletjes in staan”. En als de boeven dan dichterbij komen schrikken ze en roepen: “hellup hele moeilijk stoute deuren, wegwezen hier”. Maar ook deuren waarvan onze vrienden denken: “o de deuren zijn dicht, Mario en Marti zijn er even niet, we komen nog wel terug”.  Want ik wil niet hebben dat ons huisje op de heuvel in een onneembare vesting veranderd,  waar niemand meer naartoe wil of durft te komen. Het moet wel een gastvrij huisje blijven.Een huisje om lekker vakantie te vieren, om familie en vrienden te ontvangen en dan samen genieten van het goede Hongaarse leven!





De bovenstaande en onderstaande deuren behoeven geen uitleg, die moeten blijven zoals ze zijn! Lekker authentiek en totaal niet tegen diefstal bestand, maar wel erg mooi vind ik!





Alhoewel de bovenstaande donkerbruine deur al wel vervangen is door ander exemplaar, maar die ziet er bijna hetzelfde uit…
Dus nog genoeg te doen voordat we vertrekken naar Hongarije, want eigenlijk willen we de deuren zsm. kunnen plaatsen….  daarom ga ik nu maar eens kijken of Google SketchUp  mij kan helpen met het ontwerpen ervan. En hoe de deuren ooit boven op de bult komen, ja dat is weer een ander probleem…
En als ik heel eerlijk ben,vind ik rolluiken eigenlijk helemaal niet zo mooi… ik ben meer het houten luiken type. Maar voorlopig zijn rolluiken voor ons wel de meest praktische oplossing. Mocht er een tijd komen dat we fulltime of parttime in Hongarije gaan wonen, dan ga ik mezelf verdiepen in mooie houten luiken!

Groetjes, Marti

Oja, ik sta natuurlijk altijd open voor ideeën en suggesties.