Huisje op de heuvel in Hongarije: Falunap

Afgelopen zomer, jeetje dat klinkt alweer zolang geleden, hadden we weer een falunap in het dorp. En falunap is een dorpsfeest. Een feest wat gedragen wordt door het hele dorp. Iets wat je in Nederland echt niet meer meemaakt. De mannen bouwen het podium en de vrouwen koken. Punt. Maar zo kort door de bocht is het natuurlijk niet… Het feest is al maanden van tevoren aangekondigd via facebook, dus de datum staat al in onze agenda’s.

Er is een oproep geplaatst op hetzelfde facebook, waar gevraagd wordt om een bijdrage in de vorm van kadootjes, voor de tombola. En omdat wij nog heel veel speelgoed op zolder hebben staan, besloten we om ook een bijdrage te leveren. En die gingen op de dag vóór de falunap afgeven bij het gemeentehuis. Maar dat was op slot! Komt er een vrouwtje aan gefietst en zegt dat iedereen beneden aan het werken is, de burgemeester ook. Dus wij naar het voetbalveld gelopen. Is het daar al keidruk. Er zijn al keiveel mannen bezig met het opbouwen van het podium, de feesttent en tafels en stoelen. En aan de rand staan een stuk of 4 dames al in een grote ketel goulash te roeren. Ze maken eten voor de mannen die er aan het werk zijn. De burgemeester komt naar ons toegelopen en we zeggen dat we wat kadootjes hebben voor de tombola. Hij neemt ze aan en bedankt ons hartelijk en vraagt of we wijn lusten. Na 3 keer nee gezegd te hebben staan we na 1 minuut toch ieder met een beker wijn in onze handen. De kookdames zeggen dat we tussen de middag terug moeten komen om mee te eten. Maar het is om 11 uur al 30 graden, dus we hebben eigenlijk geen zin in warm eten.. We blijven nog even gezellig buurten en als Mario zijn beker leeg heeft lopen we weer terug naar huis.

De volgende dag rond 7 uur staan paard en wagen, de burgemeester en de zenekár al bij ons voor de poort. Ik doe net of ik ze niet hoor, maar Mario gaat op een gegeven moment wel naar buiten toe. Daar staan Péter met een fles Pálinka op Mario te wachten. Ja hij komt er niet onderuit en drinkt braaf zijn bekertje leeg, haha.

We worden ’s middags op het voetbalveld verwacht, waar het feest gaat beginnen.

Als wij aankomen is het volksdansen al begonnen. Dit vinden we nog steeds heel leuk om te zien!

Natuurlijk staat er ook een lángos kraampje en dat is dan ook het eerste waar we neerploffen. De dame die staat te bakken heeft op een gegeven moment kleine streepjes rood zweet langs haar ogen lopen... Ik denk dat haar spoeling het spontaan begeeft bij de hoge temperatuur...

Operette zangers

Vertier voor jong en oud

Spanning tijdens de tombola :-)

Net voordat de tombola begint krijgen we ook allemaal te eten. Het is een soort pörkölt met daarbij een dikke snee witbrood. We zien dat heel veel mensen betalen met een bonnetje. Dat hebben wij niet en we vragen hoe ze eraan komen. Ze hebben het gekregen bij de uitnodiging voor het dorpsfeest. Nou bij ons zaten er geen bonnetjes bij. De ene zegr dat voor gepensioneerden is en weer iemand anders zegt dat het je het krijgt als je fulltime in Torvaj woont. Nou dan snap ik het wel, want we zijn nog niet gepensioneerd en wonen daarom niet fulltime in Torvaj. Nouja die 1,15 per bonnetje kunnen we nog wel betalen hoor ;-)

Dit was niet onze eerste falunap, maar deze was wel heel erg leuk omdat we weer nieuwe mensen hebben leren kennen, waaronder een Zwitsers gezin dat 2 jaar geleden hier is komen wonen. Ook hebben we 2 Duitsers leren kennen die sinds een tijdje hier neergestreken zijn. En gelukkig hebben we ook nog meerdere Hongaren ontmoet!

Maar het speciale van deze falunap is toch wel dat er luchtfoto’s gemaakt zijn van Torvaj. Deze foto's die je hieronder ziet zijn gemaakt door Arpad Marosi. Hij heeft heel veel prachtige foto's gemaakt met een drome. Ik ben hem heel dankbaar want het geeft zo'n prachtig beeld weer van de mooie omgeving waarin wij onze droom willen realiseren. Genieten van het heerlijke Torvaj, samen met familie en vrienden. Zelf kan ik zulke mooie foto's niet maken!