Hongaarse bruiloft *wij waren erbij*

2 weken is het ondertussen alweer, de bruiloft van Margit en Krisztián. En het was GEWELDIG! We waren keivereerd dat we een uitnodiging kregen om de hele dag aanwezig te bij hun mooiste dag van hun leven. Wel had ik vantevoren een beetje stress, wat doen we aan, wat geven we, wordt het niet veel te warm… Maar na hier en daar wat rondgevraagd te hebben gingen we welgekleed met een enveloppe met daarin onze bijdrage op pad.

Het was een prachtige zonnige dag die ’s middags rond half 3 begon bij het cultuurhuis van Torvaj. Buiten stonden lange tafels en stoelen opgesteld en partytenten moesten voor de nodige schaduw zorgen. Het zag er gezellig uit!

Ik had een leeg geheugenkaartje en 2 volle batterijen voor mijn camera, want ik wilde niks  missen van deze speciale gelegenheid. Maar de hele dag is gefilmd door een professional en ook waren er 2 fotografen aanwezig, die alles voor het nageslacht vastlegden.

Het eerste wat me opviel was dat iedereen er zo prachtig uitzag. De zusjes van Margit en Krisztián waren bruidsmeisjes en droegen prachtige lila jurken. Hun haren waren zonder uitzondering voorzien van schitterend krullen, glitters en bloemetjes. De kleine neefjes droegen een serieus pak. Ik wist niet wat ik zag, zo mooi!

Om kwart voor 3 kwam daar de ceremoniemeester met de bruidegom aan.

Omdat we absoluut geen idee hadden wat er ging gebeuren lieten we het allemaal over ons heen komen en 5 minuten later kwamen de schalen met eten op tafel. 

Grote schalen vol met vlees, rijst, friet, groenten en gebakjes. Wij keken elkaar aan, hadden we dit geweten hadden we niet geluncht, maar om nou helemaal niks te pakken…. Nee dat kon natuurlijk niet. Ook de pálinka en andere sterk alcoholische drankjes waren talrijk vertegenwoordigd.

Er druppelden steeds meer mensen binnen en om half 4 kwam dan eindelijk de bruid bij het cultuurhuis aan. (Later hoorden we dat dit gedeelte openbaar was en de rest van de dag voor genodigden). De zenekár begon te spelen om zo de auto met de bruid binnen te halen. We moesten allemaal onze ogen dichtdoen, zodat de bruid zogenaamd ongezien naar binnen kon gaan.

Toen ze binnen was, mochten we onze ogen weer open doen. De ouders en het zusje van Krisztián stonden naast elkaar en er volgde een plechtig moment waarbij de ouders bedankt werden.

Toen  moest de bruidegom toestemming vragen bij de vader van Margit, om met haar te mogen trouwen. Uiteraard gaf hij die toestemming, zou een beetje lullig zijn als hij nu zou bedenken dat hij toch liever iemand anders als schoonzoon had, en de ceremonie kon verder gaan. Vervolgens kwam de ceremoniemeester met het jongste bruismeisje naar buiten en ging voor Krisztián staan. 

Hij vroeg aan de bruidegom of hij misschien met haar wilde trouwen. Oké dit was dus om te testen of hij wel zeker was van zijn zaak om met Margit te trouwen. Natuurlijk zei Krisztián nee. En daar kwam hij met een andere deerne naar buiten. 

Het was een man verkleed als snollebolleke. Hij probeerde wat verleidelijke moves, maar het zag er vooral lachwekkend uit. Krisztián zei dan ook uit volle overtuiging nee! Ook deze dame werd weer weggeleid en daar kwam dan toch eindelijk de prachtige bruid Margit naar buiten.

Iedereen begon te klappen en de bruid straalt helemaal. Ze heeft de corsage voor haar aanstaande in haar hand en gaat deze liefdevol bij hem opspelden.

Dan gaan de ouders en broers en zussen van Margit zich naast elkaar opstellen. In een emotionele toespraak worden zij door Margit bedankt. 

Ze is natuurlijk al jaren lang het huis uit, maar toch, dit is haar trouwdag!

Hier speld ze een lint met daarop hun namen en trouwdatum aan de stok van de ceremoniemeester.

Aan die stok hangen linten van alle echtparen waar hij ceremoniemeester was.

Dan vertrekken we met zijn allen in de auto naar Tab, naar het gemeentehuis. Het bruidspaar heeft voor vervoer gezorgd zodat er gewoon een pálinka of 2 genuttigd kan worden. Het is een mooie optocht en iedereen toetert er op los.

Vanaf de parkeerplaats gaan de tocht te voet verder onder de klanken van de zenekár. Wat is het toch een geweldig gevoel om hier bij te horen!

Als we bij het gemeentehuis aangekomen zijn, lijkt alsof we in een Sissi sprookje terecht zijn gekomen. Het is zo mooi allemaal!

De kleine Zolika heeft een belangrijk taak gekregen vandaag, hij moet het kussentje dragen waarop de ringen voor het bruidspaar zitten. Je ziet aan heel zijn snoetje dat hij die taak uiterst serieus neemt.

De 2 kleinste bruidsmeisjes komen binnen en strooien rozenblaadjes over het looppad, waarover een minuutje later de bruid aan komt lopen aan de arm van haar vader.

Hierna volgt het officiële gedeelte wat eigenlijk niet zoveel verschilt met in Nederland. Er wordt wat verteld over het bruidspaar, de geloftes worden voorgelezen en bevestigd. Alleen dit begreep ik niet; de bruid en bruidegom krijgen ieder een glaasje met zand, hierna doen ze om beurten een beetje zand in een gezamenlijk glas en hierin wordt dan een kaars gezet.

En dan komt het moment waarop de ringen aangeschoven worden. Het kleine ventje kijkt verwachtingsvol met zijn kussentje naar het bruidspaar, dit is zijn momentje om te shinen.

Daarna wordt de trouwakte ondertekend door het bruidspaar en de getuigen. 

Het bruidspaar loopt naar hun moeders een overhandigd hun een mooi bloemstukje. 

Er wordt een fles champagne open geknald en de familie komt naar voren en ze feliciteren hun kinderen. 

Als ook dit gebeurt is, zit dit gedeelte van de dag er weer op. De stoet vertrekt weer en we lopen in een lange rij terug naar de auto. Maar het is ondertussen zo verschrikkelijk heet geworden, dat we even moeten wachten voordat we de auto in kunnen stappen….och die arme kleine jongentjes in hun deftige pakjes en sjieke glimmende schoentjes…

Van Tab gaat de tocht naar Kiliti, Siófok. Daar in de kerk gaat het programma om 18:00 uur verder.

Het is een mooi klein kerkje en wederom kijken we onze ogen uit! Ondertussen heeft het nieuwbakken echtpaar de ringen alweer uitgedaan en zijn ze terug geknoopt het kussentje. 

Onder de klanken van de Wedding March komen Krisztián met zijn moeder aan zijn arm, kleine Zolika met zijn kussentje met de ringen,  en Margit aan de arm van haar vader, de kerk binnenlopen.  Als iedereen op zijn plaats zit, begint de ceremonie. En omdat het in Hongaars is, wat anders in Hongarije, begrijpen wij er niks van. 

Maar we genieten en ook al versta je er niet veel van, we begrijpen het wanneer de geloftes afgelegd worden. De pastoor komt met het kussentje met de ringen en hij probeert ze los te maken. 

Het lukt het niet en de misdienaar moet ermet een schaar aan te pas komen. misschien toch iets te vast geknoopt aan het kussentje? Na het nodige geruk aan de lintjes komen ze los en de ringen worden even liefdevol als in het gemeentehuis aan elkaars vingers geschoven.

We constateren dat het geen echte mis is, want daarvoor duurt het veel te kort. Ook is er geen eucharistie. Maar mij hoor je niet klagen! Na een half uurtje is het voorbij en als we buiten komen, staan de bruidsmeisjes klaar met bellenblaas. 

En dan bedenk ik me dat we een pak rijst mee hadden moeten nemen… Hierna worden er nog een paar foto’s voor de kerk gemaakt. Van onze voorkant maar, wat niemand snapt, ook van onze achterkant.

Dan worden we verzocht om naar de tuin van de kerk te gaan. Ondertussen heeft de ceremoniemeester begrepen dat er een Belgische/Nederlandse delegatie zich onder de gasten bevindt en vanaf dat moment komt hij ons regelmatig in het Engels uitleg geven! Scheelt een hoop J

In de tuin is het foto’s maken en foto’s maken. Iedere gast mag met het bruidspaar op de foto.

                                           Selfie 

Kijk toch eens wat een prachtige meiden!

En dan krijgt de bruid een extra boeketje in haar handen gedrukt. Dit boeketje zal ze over haar hoofd naar achteren gooien en haar eigenste kan ze zo mooi bewaren. Slim zeg!

Dat deze dag bol staat van de tradities blijkt wel uit het feit dat even laten Krisztián met zijn mond de kousenband van zijn verse bruid moet op gaan zoeken onder haar enorme hoepelrok. De hilariteit is groot als hij bijna verdwijnt onder de rok, maar met het ding in zijn mond weer tevoorschijn komt. Dan wordt het niemendalletje om een stukje hout ofzo gebonden, want ook dit zal achterover gegooid worden naar de vrijgezelle mannen onder de feestgangers.

En dan gaan we met zijn allen weer in de auto om het laatste stukje naar de feestlocatie te rijden. Om half 8 zijn we er en mogen we de prachtig versierde feestzaal binnengaan. Maar niet voordat het bruidspaar buiten op de stoep een bord kapot gegooid hebben. Dit schijnt tegen de kwade geesten te zijn en als ze het samen met handveger en blik de scherven opgeveegd hebben, weet iedereen dat ze heel goed samen kunnen werken. Het is maar dat je het weet!

Alle stoelen hebben een lila strik aangekregen en op de tafels liggen servetten met een lila bandje met daarop onze namen. Het is duidelijk, de kleur van deze dag is lila. Mocht iemand nu nog denken dat een Hongaarse bruiloft armoedig is, dan zal ik dat meteen ontkrachten! Het is echt werkelijk fantastisch wat wij hier zien en meemaken. Wat een overvloed aan eten en drinken. Het ziet er echt tiptop in orde uit. We krijgen eerst soep aangeboden en daarna mogen we onszelf goed gaan doen aan een rijkelijk buffet. Het bruidspaar zit met hun ouders aan een aparte tafel en je ziet ze stralen. 

Er worden anekdotes verteld door de ceremoniemeester en iedereen lacht. Behalve de tafel met Belgen en Nederlanders. Die kunnen die Hongaarse humor niet volgen.

Na het heerlijke eten gaat het echtpaar de dansvloer op voor de openingsdans. Het begint heel romantisch en iedereen staat te genieten van het verliefde paar. Maar het wordt als snel wat vlotter en losser en de dansvloer wordt al snel wat voller met mensen die ook een dansje gaan wagen. De bruidegom had een stapel foto’s van schaars geklede dames bij zich en gooit deze demonstratief weg om te laten zien dat hij echt voor zijn Margit heeft gekozen.

Om het half uur komt er naast de normale drank die overal op de tafels staat, iemand van de familie, of het bruidspaar zelf,  langs met een dienblad met Pálinka en andere shotjes. En het wordt zeer op prijs gesteld als je dan tenminste één glaasje achterover klokt. Ik sla mooi iedere keer over, maar voor veel mensen is het tè lekker om nee te zeggen.

Als het feest volop in gang is wordt ineens de bruid meegenomen aan een ketting! Ze wordt gestolen van haar bruidegom. Die moet vervolgens wat opdrachten uitvoeren om zijn echtgenote weer in zijn armen te kunnen sluiten. Dat doet hij zoals het hoort en dan wordt zijn vrouw weer terug gebracht.

En dat is maar net op tijd, want om iets over 11 uur wordt de bruidstaart binnengereden. Wat ziet het er mooi uit! De taart bestaat uit 4 lagen en iedere laag heeft een andere smaak. We sluiten ook aan in de rij en zijn een beetje verbaasd dat er nu nog taart geserveerd wordt. Want zo’n heerlijk stuk aardbeientaart met een dikke laag marsepein valt ’s avonds best zwaar op de maag. Maar wat was het lekker! Mario gaat zelfs voor een 2^e stuk….

Na het gebak krijgt iedereen een kaars en deze worden aangestoken en we moeten allemaal in een kring gaan staan. Het bruidspaar ging langzaam dansen en ging bij iedereen de kaars uitblazen. Ik weet echt niet wat dit betekende… het was wel een heel mooi rustig moment in deze hectische dag.

Hierna ging het feest weer vrolijk verder en het was echt gezellig! Maar rond 1 uur ’s nachts was het bruidspaar vertrokken. Er ging toch wel een tijdje voorbij en toen ze weer terug kwamen waren ze omgekleed. De bruid had een kittig rood jurkje aangedaan en de bruidegom had zijn mooie witte overhemd omgeruild voor een roze exemplaar met een rode stropdas. 

In zijn linkerarm had hij een grote rode emaille schaal, in zijn rechterarm een grote houten pollepel. Daarmee sloeg hij op de schaal. Ten teken dat er voor geld met zijn echtgenote gedanst mocht worden. Als eerste ging de ceremoniemeester met Margit dansen, maar niet nadat hij een bijdrage had gedaan in de rode schaal bij Krisztián. Daarna waren de ouders aan de beurt, gevolgd door de rest van de feestgangers.

Toen iedereen geweest was, werd er geld op de grond gegooid. Meestal muntjes maar ook briefgeld zweefde over de dansvloer. Het echtpaar moest proberen om met handveger en blik alles bij elkaar te vegen. En de kinderen probeerden dit tegen te houden, het was een koddig gezicht J

Alles werd in de rode schaal gedaan en het bruidspaar liep blij lachend en zwaaiend de feestzaal uit.

Voor ons wat dit een mooi moment om er ook een einde aan te breien en we liepen naar buiten. Toen ik nog even de feestzaal inkeek, zag ik dat er wederom een buffet met warm eten klaarstond, om half 2 in de nacht... Wij werden door onze privé chauffeur veilig in Torvaj afgeleverd.

Margit en Krisztian, heel erg bedankt dat wij bij jullie supermooie trouwfeest mochten zijn, het was een eer! We wensen jullie alle geluk van de wereld!

Groetjes, Marti