Hongarije. En dan in het bijzonder wat we nog allemaal
moeten regelen, meenemen en uitzoeken. Want het duurt niet lang meer voordat we
voor de zomervakantie vertrekken naar Torvaj. En omdat we deze zomer helemaal
vol zitten, zijn er veel dingen waar ik aan moet denken. En met vol zitten
bedoel ik dat alle twee de huizen bewoont zullen zijn. De caravan is ook bezet
en we gaan er nog 2 tenten bijzetten. Is dat niet gezellig? Ja toch? Ik heb er
zo’n zin in, want er komt alleen maar familie logeren en dat vind ik altijd
leuk. Mijn broertje uit Zweden komt dus, met zijn gezin en zijn schoonouders. En dan komt mijn andere broer die vorig jaar ook was geweest. Schijnbaar vond hij het leuk, want dit jaar komt hij met zijn 2 andere dochters. Als het goed is komen Manon en Bram ook. Menno komt voor het eerst niet, die gaat wel naar Sziget. En dan aan het einde van de vakantie komt mijn allerbeste vriendin met
haar man logeren. Vind ik zooooooo leuk! Ik heb verschillende vriendinnen, maar
mijn aller-allerbeste vriendin is toch wel José. We kennen elkaar nu zo’n 25
jaar, we hebben elkaar leren kennen op de zwangerschapsgym en de
aanstaande-oudercursus ( ja dat bestond toen nog) van onze oudste kinderen. We hadden
meteen een klik en we zijn elkaar nooit meer kwijtgeraakt. Door de jaren heen zagen
we elkaar soms dagelijks en soms maanden niet. Maar dat maakte niks uit, want
wij wisten dat het goed zat. We kennen elkaar door-en-door en we hebben aan 1
woord of blik genoeg. We kunnen echt in ons box piesen van het lachen, maar we delen
ook onze verdrietige momenten…. We voeren allebei ook al 25 jaar een gevecht
tegen de kilo’s, en als de èèn dan weer is afgevallen, dan zijn we heel blij
voor elkaar. Maar we weten ook dat we het uiteindelijk toch weer gaan verliezen
en gewoon weer dik worden… want we houden veel te veel van het goede leven
J En nu komt ze voor de
eerste keer naar Torvaj. En daar kijk ik zo naar uit, want ik weet al dat we
heel veel plezier gaan maken. Ik zeg steeds tegen haar: je moet niet
verschieten (schrikken) hè? Maar dat komt wel goed, ze heeft al veel foto’s
gezien van ons huisje op de heuvel.
Maar nu nog even over de trap; die is gewoon klaar! Jaja en
nog mooi op tijd ook, volgens afspraak. Het kan dus wel… en mooi dat ie is
geworden!
Zeg nou zelf, is dat geen statige trap geworden? Hij is wel
iets groter geworden, want anders kwam het niet goed uit met de treden ofzo. De
anderhalve kuub beton die we hadden besteld zijn er uiteindelijk 6 geworden,
dus het is een massief geheel geworden.
Verplaatsen gaat niet meer J maar ik ben blij dat
het uiteindelijk zo gelopen is, want nu is het klaar en het is goed gedaan. Dit
hadden wij zelf zo nooit kunnen maken. Maar als je goed kijkt naar de deur, zie
je toch wel weer de Hongaarse touch.
Want de deur die je ziet, die was iets te
groot. Maar het was maar voor nood, uiteindelijk komt er toch een mooiere deur
in. Maar wij zeiden dat ze de deur boven en onder wat in moesten korten. Maar zoals
je ziet hebben ze er alleen aan de onderkant een stuk afgehaald, waardoor de
klink nu wel erg laag zit… of ze moeten gedacht hebben dat ik er anders
misschien niet bij kan…
Nou ik kan nog even verder met rommelen en uitzoeken en verzamelen voor Hongarije, want ik heb nog een paar weken. En ik vind dit altijd leuk, hoort toch bij de voorpret van vakantie. Maar ik moet wel echt goed opletten dat ik niks vergeet, want dit word de laatste keer dat we met de aanhanger gaan. Het is al een oud beestje, dus laten we hem in Torvaj achter. Daar kan hij nog goed van pas komen met de verbouwingen en daar valt hij niet op, daar vinden ze het nog een skône aanhanger. Maar ik vind het een hele uitdaging hoor...
Groetjes, Marti
