Het was een mooie reis die goed verliep en hoe verder we richting ons huisje kwamen hoe witter de wereld werd. Dit was voor ons de eerste keer dat wij in de winter in Hongarije waren, maar zeker niet de laatste keer. We weten nu zeker dat Hongarije het hele jaar rond gewoon mooi is!
Toen wij in Torvaj aankwamen werden we blij verrast met een verlichte kerstboom en een grote kerststal, onder aan onze weg. Wat leuk zeg! Dat ze die moeite doen in zo’n klein dorpje.
Omdat de aanhanger zo zwaar en vol was én omdat er sneeuw lag, konden wij die never nooit niet met onze auto naar boven trekken. En wat doe je in zo’n geval; je gaat naar de kroegbaas. Want Ferry heeft naast zijn kroeg ook een hoop land en een stevige tractor. Maar Mario viel met zijn neus in de boter, want hij had nèt die dag zijn naamdag. Dus Mario moest even de huiskamer inkomen, waar zijn vrienden zaten. En je komt dan niet weg zonder mee geproost te hebben. Dus die dag kon Ferry niet, de volgende dag pas. Maar niet ’s morgens want dan moest hij met de burgemeester ergens naar toe. Hij kon pas om 11 uur. Ja voor ons is dat nog morgen, maar een Hongaar heeft er dan al een halve dag opzitten….. Maar hij kwam en het klusje was zo geklaard!
Het lampet set was onze wastafel met
kraan. En de Tupperware emmer was onze wasmachine. Het koude water hadden we in
pannen op de kachel staan, zodat we ook warm water hadden. De was droogde ik
bij voorkeur ook boven de kachel.
Iedere
keer als ik buiten water ging halen genoot ik van het uitzicht. Dit voelde
steeds als een beloning, zo mooi was het.
De besneeuwde heuvels, de verlichte
kerstboom en de rust die dit alles uitstraalt.
We hadden wel geluk trouwens, want de nieuwe weg naar het
Balatonmeer was nu officieel geopend! Hij was al sinds de zomer klaar, maar
het openen werd steeds maar uitgesteld. Milieu organisaties waren er op tegen. Ergens
wel begrijpelijk want de weg loop dwars door de mooie natuur. In het begin kon
je dat wel merken ook, want er staken steeds reeën de weg over. We reden gewoon
door hun leefgebied! Maar de weg lag er al, dus het kwaad was al geschied. Maar
voor ons is het wel een uitkomst, we zijn nu in 15-20 minuten in Siófok,
terwijl dat eerst 45 minuten was. Plus daar komt nog bij, als wij Torvaj
uitrijden en we gaan rechtsaf richting het meer, dan hebben we een prachtig
zicht over het meer.
En dat meer was trouwens bijna helemaal dicht gevroren, iets
wat wij ook nog nooit gezien hadden.
Vreemd gezicht, het leek wel of er golven
vastgevroren waren.
Alleen helemaal in het midden waren er nog vogels aan het
zwemmen. Vreemd wel dat er niemand aan het schaatsen was….
Het centrum van Siófok zag er ook heel sfeervol uit. Er was
een kerstmarkt en de 100 jaar oude watertoren was heel mooi verlicht. Het was
erg koud en dat verklaard dan ook meteen waarom het bij de Pálinka kraampjes
het drukst was J
Dus wassen en plassen konden we gewoon in ons huisje, maar
voor een grote scrubbeurt moesten we toch om de paar dagen uitwijken naar een
openbare wasgelegenheid, een zwembad wel te verstaan. Dus de eerste keer gingen
we naar Tab, lekker dichtbij. Makkelijk dichtbij en niet geheel onbelangrijk,
goedkoop. Nou en daar was dan ook alles mee gezegd. Het grote bad was
afgesloten want daar was zwemles, dus moesten we in het kleine badje. Het water
was zo koud, dat ik mezelf amper kon bewegen en ook nog kramp kreeg notabene!
Na een kwartiertje hield ik het voor gezien en ging datgene doen waarvoor ik
was gekomen: douchen. En eerlijk is eerlijk, de douche was wel lekker hoor.
Lekker warm en ik had het rijk alleen. Als herboren gingen we weer naar huis.
We zijn ook in Siófok wezen badderen en dat was echt heel fijn. Lekker warme thermaalbaden, gewoon zwembad, bubbelbad en je kon ook nog buiten zwemmen. Leuk
joh, het vroor en het was donker. Paarsblauwe verlichting en die stoom die je
dan ziet. Ja dat was genieten. Op zondag zijn we naar Kaposvár geweest, ook om
te zwemmen. Ja en dat zoals verwacht ook super. We kenden het Virágfurdö alleen
van het prachtige buitenbad in de zomer. Maar dit was ook echt fijn. Thermaalbaden,
sauna’s, bubbelbaden, buitenbad, het was er allemaal. En ook lekker warme douches.
Maar natuurlijk begonnen we Kaposvár met de markt. Waar in Nederland de vlooienmarkten
zich in de winter verplaatsen naar grote hallen, blijven ze hier het hele jaar
door buiten. Weer of geen weer, er staan gewoon dezelfde mensen als in de
zomer. Toen wij er in de zomer waren met mijn broer was het zo heet, dat ik er
akelig van werd. Nu was het eigenlijk te koud. Maar ik heb toch weer wat mooie
schatten kunnen scoren. Op de gewone markt was het heel druk bij de snoepkramen.
Nou zijn de Hongaren van nature al grote snoepkonten, maar nu was het echt heel
opvallend druk. En nou hadden wij ze bij de Tesco ook al zien liggen: Szaloncukor,
kerstsnoepjes.
Een soort van fondant bedekt met chocolade. En allemaal mooi
verpakt in fel gekleurde papiertjes. Een kerst is in Hongarije niet compleet
zonder die snoepjes. Dus hebben wij ze ook gekocht in verschillende smaken. Ik vind
ze niet zo heel lekker, maar het ziet er zo mooi uit!
En toen kwam daar de uitnodiging van de burgemeester, om op
vrijdagavond 21 december naar de kerststal te komen. Er zou wat te eten zijn en
zelfs warme wijn! Maar dit aanbod moesten wij helaas afslaan, we hadden beloofd
om met de kerst weer in NL te zijn. En het was ook goed zo, we hebben een paar
fijne weken gehad.
Wij kwamen aan in een wit Torvaj en vertrokken uit een groen
Torvaj. Wij hebben er een mooie herinnering bij. Rest mij nog om jullie
allemaal hele fijne kerstdagen en het allerbeste voor het nieuwe jaar te wensen!
Oja omdat ik toch tijd genoeg had tijdens de autorit, heb ik
wat foto’s zitten bewerken. Daarom deze keer alleen bewerkte foto’s, gewoon
omdat ik het leuk vind. Ik heb ze wel gewoon zelf gemaakt.
Groetjes, Marti
