Nederland-Hongarije-Nederland-Hongarije-Nederland-Hongarije

Kies ik voor Nederland of kies ik voor Hongarije…

Ik weet niet of ik een keuze zou kunnen maken, als dat al zou moeten. De landen hebben alletwee hun voor- en nadelen. Als ik in Hongarije ben geniet ik vooral van de mooie omgeving. De heuvels, de verschillende kleuren van de natuur, de mooie wilde bloemetjes overal in de berm.

De velden met zonnebloemen, klaprozen en koolzaad. De rollen hooi die in de wei liggen. De prachtige vergezichten. De ooievaarsnesten in zowat ieder dorpje. Het Balatonmeer dat mij na al die jaren nog steeds de adem beneemt.

En dan niet te vergeten de prachtige sterrenhemel, die is zoveel mooier dan in Nederland. Toen Manon afgelopen juli bij ons in Torvaj was, zei ze heel treffend: ‘Mam het lijkt wel een glitterhemel, zoveel sterren, de hele lucht glittert er van!’ Dat vond ik zo’n mooie omschrijving. Maar het is ook zo ontzettend prachtig om te zien!

En dan de Hongaren zelf natuurlijk, vanaf dag 1 dat wij in Hongarije kwamen, zijn wij helemaal onder de indruk van die mensen. Vriendelijk, behulpzaam en ontzettend gastvrij! De Hongaren die wij kennen hebben het zelf niet zo breed, maar je kunt er niet komen of je krijgt op zijn minst koffie met koek en chocolade. Bij onze vrienden in Tab, moeten we zelfs bijna iedere keer blijven eten, ongeacht welk tijdstip. Bijna ieder Hongaar heeft een moestuintje bij zijn huis, waarin ie dan naast de verschillende groenten ook aardappels, druiven, augurken, komkommers, tomaten en tig verschillende soorten paprika verbouwt. Wij gaan regelmatig met een volle zak paprika’s en tomaten naar huis. Talloze abrikozen, kersen en druiven hebben we meegekregen. Alles kunnen ze missen. Daar kunnen ze hier in Nederland nog iets van leren……

Ons huis in Torvaj heeft nog geen enkele vorm van luxe of comfort, maar toch is het al een thuis voor ons. Wij voelen ons daar op ons gemak.

Het is er zo veel rustiger en relaxter dan in Nederland. Het enige wat wij overdag horen is natuurlijk een hond die blaft in de verte, een haan die kraait en ieder uur de bus die beneden aan de weg omkeert. Ja en soms hoor je ook een auto rijden. Verder horen we een paar keer per week een muziekje van een bestelauto, die de ene keer gasflessen verkoopt en de andere keer is het de diepvries wagen, met allemaal lekkers voor in de diepvries. Als de zon dan ondergaat nemen de cicaden het over en is het een getjirp van jewelste. Voor de rest hoor je niks….. Heerlijk toch? Zo gauw als wij in Hongarije de grens overkomen, denken we, ja we zijn weer thuis. Alles wat we zien en horen, zorgt ervoor dat we ons onmiddellijk thuis voelen.

Maar dan komt toch weer het moment dat we terug moeten naar Nederland. En dan krijg ik altijd weer een naar gevoel in mijn buik. Ik ben aan de ene kant heel blij dat ik mijn kinderen weer ga zien, onze moeders en natuurlijk al die andere mensen die ons lief zijn. Maar teruggaan naar Nederland betekent ook dat we weer in het gareel moeten lopen. We moeten weer file parkeren, ik moet weer wennen aan die kleine drukke winkels hier. Je moet weer rekening houden met de buren, met werk- en schooltijden. Kortom het dagelijkse leven begint weer… Maar ik vind het dan wel weer heerlijk dat ik gewoon op mijn fiets naar de winkel kan gaan, en niet een half uur met de auto omdat we de juiste boor niet hebben om een gaatje te boren. Hier alleen al bij ons in Rooi hebben we 3 bouwmarkten. En wat te denken van de slagers, zoals wij die hier in Nederland hebben, zo hebben ze die in het buitenland nergens. Mooi vlees, dat er fris uit ziet, zonder dat er allemaal vliegen op zitten. En een hoop keuze dat er is! Kijk en dat is natuurlijk weer een voordeel van Nederland…We gaan weer naar ons sportclubje en spreken weer af met vrienden. En dat is in Hongarije voor ons nog niet aan de orde….

Ik ben blij dat ik voorlopig nog geen keuze hoef te maken. Ik sta nu nog met een been in Nederland en een been in Hongarije. Misschien komt het ook omdat we voorlopig nog niks te kiezen hebben, we moeten eerst nog een aantal jaartjes werken. Maar één ding weet ik zeker: ik blijf niet fulltime in Nederland wonen!! Voorlopig is ons ideaal om zo veel en vaak mogelijk naar Hongarije af te reizen. En misschien zit er in de toekomst wel meer in, wie weet…..

Groetjes, Marti