Toen bij ons afgelopen zomer het idee van een eigen huisje in Hongarije, steeds meer vaste vorm ging krijgen, hadden we al meteen het plan om Hongaarse les te gaan volgen.
Zo gezegd zo gedaan, wij ons aangemeld bij de Volksuniversiteit in Uden.
De juf belde een paar weken erna, of we nog van plan waren om de lessen daadwerkelijk te gaan volgen.
Ja, dat was zeker wel de bedoeling. Haar vraag hierop was, waarom we dat wilde gaan doen.
Ja, zei ik, we hebben een huisje gekocht in Hongarije, en willen heel graag de grondbeginselen van de taal leren. Al is het maar uit respect voor de Hongaarse bevolking, en ik wil natuurlijk ook heel graag een praatje kunnen maken met de buren. Of misschien in de dorpswinkel een brood bestellen, of in de kroeg een drankje nemen en even gezellig kletsen met onze dorpsgenoten.
Dus we waren welkom bij de les. Wel moesten we nog even afwachten of het ook ècht door zou gaan, want er waren niet zo veel aanmeldingen, en er moesten toch wel minimaal zo'n 8 mensen meedoen, anders was het voor de juf niet interessant om te doen.
Maar afgelopen oktober kon de Hongaarse les dan toch beginnen!
Ooo wat hadden we er een zin in en Ooo wat viel het tegen….
Niet in de zin van saai ofzo, nee het is gewoon heel moeilijk!
Het is een taal die echt nergens mee te vergelijken is, je vind er niks van andere talen in terug.
Het Hongaars is een Finoegrische taal, snap je het dan?
Alleen al het alfabet, wij hebben bv. 26 letters, in het Hongaars zijn dat er ongeveer 40.
Behalve de gewone letters hebben ze ook nog letters met streepjes en puntjes erboven.
Als je nou weet hoe je allemaal uit moet spreken, is het een makkie, maar dat is em nou net!
Er zijn bv. ook zo’n 5 verschillende ssen, hier een klein voorbeeldje van hoe je die moet uitspreken:
c - ts
cs - tsj
s - sj
sz - s
zs - zj
En dan de lengte van de woorden; hoe meer lessen we gehad hebben hoe langer de woorden worden. Wat bij ons een hele zin is, kan in het Hongaars soms in èèn woord gezegd worden.
Als je bv aan je Nederlandse buurvrouw vraagt: Mag ik binnenkomen, dan is dat in het Hongaars: Bejöhetek.
Maar hè, ik kan het wel vragen de volgende keer dat ik in Torvaj ben J.
Nou maar hopen dat ze Gyere be, zegt, dat weet ik tenminste dat ik welkom ben.
Bij een ander antwoord, pak ik er dan mijn woordenboekje maar weer bij….
Maar de Hongaarse les is vooral gezellig, en je doet er weer nieuwe contacten op.
We zijn met z’n 11en, allemaal mensen die iets met Hongarije hebben.
Daar van zijn er 6 (waaronder wijzelf) die een vakantiehuis hebben in Hongarije.
En zijn 2 broers bij die een varkensbedrijf wil beginnen in Hongarije, een oudere heer geeft les op verschillende universiteiten, waaronder in Budapest.
Verder is er een man bij, die heeft een Hongaarse vader en wil om die reden de taal leren.
En dan hebben we nog onze kroegbaas. Zo gauw als zijn zaak geopend is, gaan we daar met z’n allen een drankje nemen
Zo zie je wel, allemaal op een andere manier verbonden met Magyarország.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten