Ik ben van slag. Ja echt, ik begin rare dingen te doen… Ik had gisteren in de kringloopwinkel een set mooie kristallen glazen gekocht. Van die bewerkte ouderwetse glazen. Toen ik nog een jong meisje was, vond ik ze afschuwelijk. Maar met het stijgen der jaren, is mijn smaak toch wel veranderd. Ik vind ze nu echt geweldig mooi. Zo vond ik in mijn tienerjaren het Boerenbont servies echt oubollig. Maar sinds een aantal jaren staat dit servies wel bij mij in de kamerkast te pronken. En zonder dat ik mezelf er voor schaam, haha dat is misschien nog wel het ergste! Maar op 1 gebied doe ik geen concessies, en dat is op het muzikale gebied. Ik ben opgegroeid tussen 5 broers en die hielden van stevige muziek. Ik zat als meisje van 9 jaar naar een LP van Nazareth te luisteren en kon alle teksten meezingen. We hadden toendertijd een gezinsverzorgster in huis, en die vond het herrie. Dus die wilde die plaat de nek omdraaien! Dat heb ik toen zowat bij haar gedaan! Gevolg, ik bleef op mijn knieën voor de platenspeler zitten en de plaat bleef opstaan. Ik houd dus van stevige muziek, toen al, nu nog steeds en dat zal ook nooit veranderen! Stel je toch eens voor dat ik nu met mijn Boerenbont kopje naar Frans Bauer zit te luisteren, haha. Ik denk dat Mario en Menno hem meteen de nek omdraaien. Maar ik dwaal af, want het ging over de kristallen glazen. Die overigens heel goed samen gaan met Blackfield…. En die kristallen glazen die mogen dus niet in de vaatwasser, waarom dat weet ik eigenlijk niet, maar het mag niet! Dus ik een sopje gemaakt en een lekker muziekje opgezet. Ondertussen lekker wegdromen en denken aan wat ik nog allemaal moet doen voordat we naar Hongarije op vakantie gaan. Kom ik er na een tijdje achter dat ik ook borden, schalen en messen aan het afwassen ben! Iedereen die mij kent weet dat ik een bloedhekel aan afwassen heb…. Het moet toch niet gekker worden met mij. Ik schrok ervan en heb meteen de stop eruit getrokken en het sop weg laten lopen. En nu staan die mooie kristallen glazen hier te glimmen, maar waar zal ik ze nu eens neerzetten? Ze moeten wel in het zicht staan vind ik. Maar mijn mooie kast in de kamer, waar ook het Boerenbont servies in staat, die is vol. En eigenlijk horen ze daar in. Nou wil het geval dat er kopjes en schotels in staan die ik vorig jaar voor een prikje gekocht heb. Lichtblauw, van de Hema. Maar ze staan er nog hetzelfde als vorig jaar, zijn dus nog nooit gebruikt. 16 kop en schotels en ook nog 14 bijpassende gebaksbordjes.
Ook splinternieuw. Dat is toch jammer zeg. Maarja wat moet ik ermee, ik heb tenslotte het Boerenbondservies. En dat word al zo weinig gebruikt…. Maar ineens weet ik het: ze gaan mee naar Hongarije. De kop en schotels en de gebaksbordjes. Heb ik daar tenminste ook echte gebaksbordjes. Niet dat ik ze daar vaak zal gebruiken, maar och dan zijn ze hier tenminste uit mijn kast. En dan kunnen de kristallen glazen erin. Maarja we hebben alweer zo veel wat mee gaat naar Hongarije.
Och 1 doos meer of minder, dat maakt toch niet uit? Benieuwd of Mario er ook zo over denkt…. Maar ik heb deze keer niet veel spullen voor mezelf die mee moeten, maar heel veel voor de inwoners van ons dorpje daar. Ik heb deze winter onze slaapkamer en het tuinhuis uitgemest. Nou daar is me toch een hoop zooi uitgekomen. Tig puzzels, kleding, speelgoed. Enz enz. ik heb het allemaal uitgezocht en schoongemaakt en dat gaat dus allemaal mee. Er gaat ook nog een gedeelte van de keuken mee. Een oven en een magnetron.
Dus we gaan weer met een volle auto en een volle aanhanger. Maar ik wil er geen oranje zeil meer over! En nu wil ik in Torvaj een soort van marktkraampje maken, onder aan de weg. En dan ga ik daar alle spullen verkopen. Nou zul je misschien denken, wat een pin, waarom geef je het niet gratis weg? Nou heb ik ook nog altijd zo gedaan, maar ik heb nu zoveel spullen. En ik weet niet wie wat kan gebruiken. En ik ga niet alle deuren langs om te vragen of ze misschien iets willen hebben. En als ik het op mijn kraampje leg en ik zet er grátisz bij, dan denk ik dat het binnen 2 sec. allemaal word meegenomen door één iemand… Daarom ga ik een klein bedrag vragen, ik zit te denken aan 100 of 200 forint, dan heeft iedereen de kans om iets te kopen. En de opbrengst die wil ik dan op de een of andere manier weer terug geven aan de mensen daar. Maar hoe dat dan moet gaan, dat weet ik nog niet. Als er iemand nog goeie ideeën heeft, dan hoor ik het graag!
Nou het begint al af te tellen, voordat we weer afreizen met de volle auto en de overvolle aanhanger. Ik ben benieuwd hoe ver ze zijn met de weg van Tab naar Het Balatonmeer.
Misschien ligt er een prachtige rechte weg , zonder gaten en kuilen van soms wel 20 cm diep. Maar het is veel aannemelijker dat het niet zo is, dat de weg de eerste 2 jaar nog niet klaar is! Dan moet Mario met die volle auto en overvolle aanhanger om de kuilen heen slingeren, want stel je voor dat we in zo’n diepe kuil zakken… Zie je het al voor je, als mijn zorgvuldig ingepakte spulletjes die over de weg vliegen. Alles valt uit de dozen, mensen komen aangerend en pakken wat ze pakken kunnen. En wij blijven beduusd achter met een kapotte auto en een lege aanhanger… Maar eerlijk gezegd zie ik dat niet zo gauw gebeuren hoor. Mario is een goeie chauffeur en mijn vertrouwen in de Hongaar is zo groot dat ik geloof dat ze ons allemaal komen helpen.
Wie zal het zeggen, nog even en we gaan het meemaken daar in ons geliefde Hongarije.
Ik wil jullie allemaal een heel fijne vakantie wensen, geniet ervan!
