En dan is het alweer december, alweer bijna een jaar voorbij… Wat gaat zo’n jaar snel voorbij. Ik weet nog zo goed hoe kerst 2009 was. De oma’s hadden we uitgenodigd om bij ons te komen eten. De eettafel die normaal in de serre staat, hadden we in de woonkamer gezet. Want de serre vinden de oma’s te koud, het tocht daar te veel… En eigenlijk past de tafel niet in ons huiskamertje, maar ze hadden het wel lekker warm. Ik zweette me een bult. Onze toilet is in het opkamertje, dus 3 treden omhoog. En ook dat is heel lastig voor de oma’s. Maar met die plastabletten die ze slikken, moeten ze toch regelmatig de treden opgeduwd worden. Dan wachten bij de deur tot ze ‘klaar’ zijn, want naar beneden is ook lastig, want dat zien ze niet meer zo goed. Zorgen dat ze de medicijnen niet vergeten hoort ook bij de taken. Steunkousen uitdoen, want die knellen op een gegeven moment zo erg. En niet te vergeten 10 keer hetzelfde verhaal aanhoren omdat ze niet meer weten dat ze dat al verteld hebben. Moeilijk hoor, om steeds weer te doen alsof je nog van niks weet …. En dan natuurlijk niet drinken omdat ze nog met de auto naar huis gebracht moeten worden. En dit al zo’n 20 jaar lang… Begrijp me niet verkeerd, we zijn dolblij dat we ze alletwee nog hebben! Maar dit jaar had ik even geen zin in oma’s. Ik had dit al bijtijds laten weten, met het gevolg dat ze nu elders zijn ondergebracht. Mooi zo, iedereen blij.
Wij hebben de kerstboom natuurlijk ook gezet, en in middels is hij ook volgehangen met allerlei rode versierselen. Ik vind het altijd zo’n klotewerk!… Dat komt omdat ik allergisch voor de kerstboom ben en dus gek word van die naalden! ik heb dan ook altijd dagen last van vuurrode handen en krab me een ongeluk… Ik zou dan ook heel graag een kunstboom hebben, maar manlief wil niet… ja en om het versieren van de boom aan hem over te laten, daar heb ik nu eenmaal niet zo veel vertrouwen in. Hij vind altijd alles mooi en kent het verschil niet tussen rose en oranje, en tussen bruin en grijs… Maar 1 vervelende klus is me dit jaar bespaard, het uitzoeken van de boom. Een aantal jaren geleden hebben we uit Zweden een piepklein dennenboompje meegenomen, het paste ik een boterhamzakje. Het schattige boompje werd vooraan in de border geplant, want zag je hem niet… Maar je raad het al, hij vond het hier in Nederland zo lekker warm, dat hij gegroeid is als een tierelier. En het was geen gezicht vooraan in de border.. Dus nu staat hij binnen, een echte Zweedse kerstboom.
Ja en dat is natuurlijk wel weer leuk. Maarja dat kan ook niet ieder jaar, dus ik ben bang dat we volgend jaar weer gewoon naar de kerstbomen verkoper moeten
Of…. zal ik de nepperd die bij mijn schoonmoeder op zolder staat maar een keer meenemen? Zij heeft hem tenslotte niet meer nodig, want ze is in augustus verhuisd naar het bejaardentehuis. Lijkt me nou zo fijn, boom van zolder afhalen, laken eraf halen en voilá klaar is kees! En de ballen hoef je er alleen maar uit te halen, als je een keer een andere kleur wilt… Ik het trouwens pas sinds 2 jaar een boom in 1 kleur. Voorheen had ik altijd een bonte boom, met van alles door elkaar heen, in alle denkbare kleuren. En van die mooie grote gekleurde lampjes. Die je gewoon los kon draaien als je ’s avonds naar bed ging. Onze kinderen vonden altijd dat wij de mooiste boom hadden! Alle kinderen die hier kwamen, stonden met open mond naar onze boom te kijken! Nu zit ik met een boom die aan een donker is, omdat er een snoer lampjes kapot ging, 2 dagen nadat we hem hadden opgezet… ik had gewoon geen zin om er weer een nieuwe in te hangen. Kloteboom, heb ik weer dagen last van jeuk. Maar het ziet er niet leuk uit.
Ik kan niet wachten tot wij onze kerstdagen lekker in Hongarije kunnen doorbrengen. Maar helaas is dat nu nog erg lastig. Want de douche en het toilet zijn afgesloten omdat ze anders kapot vriezen. En het huis is gewoon nog niet comfortabel om er in de winter te zijn… En ik wil de kerstdagen ook niet zonder mijn kinderen doorbrengen, althans voorlopig nog niet. Als ze straks het huis uit zijn is het natuurlijk een ander verhaal. Alhoewel ik het allerliefste de feestdagen door zou willen brengen in Torvaj met mijn man, kinderen en schoonkinderen. En het mooie is, ik heb al een kunstboom gekocht en die ligt al in Hongarije op zolder te wachten. Want als ik 1 ding niet wil op vakantie, dan is het wel de stress van een ‘echte’ kerstboom!
Volgens onze Hongaarse juffrouw word in Hongarije vanavond pas de kerstboom gezet, en kadootjes eronder gelegd. Door de engeltjes en niet door de Kerstman. Die zetten de kerstboom en brengen de kadootjes! Hier heb ik ze eronder gelegd, leuk, ik heb toch wel zin in Kerstmis!
Kellemes Ünepekket és Boldag Új Évet!
